Z KULTURĄ ZA PAN BRAT
Dzień dobry kochane Misiaczki i drodzy Rodzice!
Dziś zapraszam Was do świata teatru!
„W teatrze” – słuchanie wiersza i rozmowa na temat teatru z wykorzystaniem ilustracji.
W teatrze
Marlena Szeląg
W wygodnym fotelu siedzę w teatrze,
przed siebie na scenę wciąż patrzę, i patrzę…
Wtem gasną światła w wielkiej sali,
wszyscy rozmawiać zaraz przestali.
Do góry pnie się czerwona kurtyna,
bo właśnie spektakl się rozpoczyna.
Już scenografia wprawia w zdumienie,
do zamku przeniesie nas przedstawienie.
Wtem aktor wchodzi w złotej koronie
i siada dostojnie na wielkim tronie.
A z nim aktorka w sukni balowej,
odgrywa rolę mądrej królowej.
Już słychać w dali trąby i dzwony,
poddani składają niskie ukłony.
Wtem rycerz pojawia się w lśniącej zbroi,
a obok niego koń płowy stoi.
Lecz koń ten nie jest żywą istotą,
jest rekwizytem, ręczną robotą.
I chociaż z drewna jest wyrzeźbiony,
to w przedstawieniu jest ożywiony.
I szybko tak mija mi czas w teatrze,
a gdy się boję, na scenę nie patrzę!
Kiedy się smucę lub kiedy wzruszę,
łezki w chusteczkę wytrzeć wnet muszę.
Są też momenty wielkiej radości,
skąd tyle emocji w mym sercu gości?
Teraz aktorzy zdejmują maski,
chyba czekają na widzów oklaski?
Z uśmiechem nisko nam się kłaniają,
wielkie uznanie i brawa dostają!
Czerwona kurtyna się opuściła
i całą scenę znów zasłoniła.
Wtem błysły światła w wielkiej sali,
wszyscy ze swoich foteli wstali.
I to już koniec jest przedstawienia –
Teatrze magiczny, do zobaczenia!
Rodzic zadaje dziecku pytania do wysłuchanego utworu:
W jakie miejsce przeniósł nas wiersz?
Po co chodzi się do teatru?
Jacy bohaterowie występowali w spektaklu, o którym opowiadał wiersz?
Co możemy zobaczyć i znaleźć w teatrze? (Rodzic rozmawia z dziećmi na temat scenografii, sali, sceny, kurtyny, aktorów, masek, kostiumów, afiszu, biletów itp.)
Jakie emocje, uczucia może w tobie wzbudzić przedstawienie teatralne?
Czy byłeś kiedyś w teatrze?
Czy ci się tam podobało?
Jeśli tak, to dlaczego?
„Co robi aktor?” – swobodne wypowiedzi dzieci.
Elementy teatru. Odczytywanie wyrazów związanych z teatrem i wyjaśnienie znaczenia słów.
Aktorzy to osoby grające role w teatrze lub filmie.
Spektakl to sztuka teatralna odegrana przez aktorów przed zgromadzoną publicznością.
Kostium to strój aktora, który wyróżnia graną przez niego postać. Rekwizyty to przedmioty wykorzystywane w przedstawieniu teatralnym
Scena to miejsce w teatrze przeznaczone do wystawiania sztuk teatralnych
Pantomima to rodzaj przedstawienia, w którym aktor (mim) nie używa głosu, lecz odgrywa swoją rolę używając ruchu i gestów
Kurtyna to element dekoracji teatralnej, wykonany z tkaniny, służy do oddzielenia sceny i widowni oraz osłonięciu technicznych czynności wykonywanych na scenie podczas spektaklu.
Widownia to część teatru, kina, stadionu lub innego obiektu widowiskowego przeznaczona dla widzów.
Maski teatralne pozwalają aktorom na granie kilku ról w jednym spektaklu. Mogą przedstawiać różne emocje.
Bilety są potwierdzeniem zapłaty za udział w spektaklu.
Oświetlenie ma za zadnie budowanie określonego nastroju w trakcie spektaklu, poprawia również widoczność aktorów na scenie.
W scenariuszu zapisane jest to wszystko co widz później zobaczy i usłyszy na scenie. Aktorzy uczą się z niego swoich ról.
Teatr – rodzaje teatru, lalki teatralne- zapraszam do oglądania:
A teraz obejrzyjcie film jak powstaje spektakl teatralny
Ćwiczenia gimnastyczne
Utrwalamy również magiczne słowa
„Dzień dobry”, „Do widzenia”, „Proszę”, „Dziękuję”, „Przepraszam”.
Część wstępna
– „Dzień dobry, witam, cześć!” – zabawa orientacyjno -porządkowa. Dziecko i rodzic poruszają się swobodnym biegiem po pokoju.
Na hasło: Dzień dobry! podchodzą do siebie i podają sobie ręce w geście powitania.
Na hasło: Witam! uderzają dłonią w dłoń („przybijają piątkę”),
na hasło: Cześć! stukają piąstką o piąstkę (robią „żółwika”).
Część główna
– „Ukłon na powitanie” – ćwiczenie głowy i szyi.
Dziecko siedzi w siadzie skrzyżnym z woreczkiem, rękawiczką, paczką chusteczek higienicznych na głowie. Wykonują skręty głową raz w prawo, raz w lewo.
Na zapowiedź Ukłoń się! dziecko wykonuje skłon głowy do przodu i zrzucaja woreczek.
Prostuje się i układaja worek jak na początku zabawy. Ćwiczenie powtarzamy kilka razy.
– „Proszę i dziękuję” – zabawa z czworakowaniem. Dzieci chodzą na czworakach wokół swoich Rodziców, toczą przed sobą woreczki na przemian prawą i lewą ręką. Na hasło Zmiana! podchodzą do Rodzica, podają woreczek, mówią: Proszę! Dziecko odpowiada: Dziękuję!
Zabawę powtarzamy kilka razy.
– „Przepraszam” – ćwiczenie z omijaniem przeszkód. Tworzymy w pokoju tor przeszkód. Zadaniem dziecka jest pokonanie toru. Rodzic staje przed jakimś elementem toru, aby uniemożliwić przejście dziecku. Dziecko musi głośno powiedzieć: Przepraszam! Kiedy Rodzic odsunie się na bok, przechodzi i odpowiada dziękuję!
Część końcowa
– „Do widzenia” – zabawa wyciszająca. Dziecko z woreczkiem na głowie maszeruje po pokoju.
Na hasło: Pożegnanie, dziecko podchodzi do rodzica, ruchem głowy strąca woreczek do rąk rodzica i mówi: Do widzenia!
Wieczorne zadanie domowe.
Potrzebne wam będą:
*Latarka lub lampka
*Wasze dłonie
Pobawcie się wieczorem w teatr cieni.
Spróbujcie wykonać ciekawe cienie z waszych dłoni.
Poniżej umieszczam podpowiedzi:
